Manavgat’ın serin akşamlarından biriydi. Eski bir köy evinin misafir odasında, pencerenin yanındaki divanda oturuyordu. Üzerine örttüğü yorganın kılıfı, el işiyle dikilmişti. Renkleri soluktu ama her ilmeğinde bir nefes, bir suskunluk, bir bekleyiş vardı. Işık loştu. Elinde tuttuğu kitap kucağında açık kalmıştı ama artık sayfaları değil, sessizliği okuyordu. O an göz göze geldik. Gözleri kaçmıyordu, ama bağırmıyordu da. İçinde yananı sessizce taşıyan bir kadın vardı karşımda. O kadın Manavgat Yaşlı Escort Rüveyda’ydı.
“Ben sesli konuşmam,” dedi usulca. “Ama bazen yorganın altındaki nefes her şeyi anlatır.” Elini yorganın kenarına koyduğunda, parmak uçları titremiyordu. Güçlüydü ama aceleci değildi. O dokunuşta sadece sıcaklık değil, geçmişin bütün izleri saklıydı. Yaklaştım. Parmaklarım onun eline değdiğinde yorganın dokusu aramızda bir perdelik mesafe gibiydi. İnce ama belirleyici.
Yorganı hafifçe kaldırdı, sadece dizine kadar. Elimi altına koymamı istemedi, ama oradaydı. Gözleri, “devam et” demiyordu. Ama “korkma” diyordu. Parmaklarımı örtünün üzerinden dizine koyduğumda gözlerini kapattı. Bir nefes verdi, kısa ama bastırılmış. Sanki yıllardır orada duran bir hissin üzerine dokunmuş gibiydim.
“Beden yaşlanır ama arzular sadece sessizleşir,” dedi sonra. Her sözü, bu yavaş gecenin bir parçasıydı. Aramızda çok az kelime geçti ama her dokunuş, her göz teması, yorganın kumaşına işlenmiş gibiydi. O gece, ses değil; nefes taşıdı bizi birbirimize.
Şimdi Manavgat Yaşlı Escort Rüveyda’nın yorgan kılıfına sinmiş bastırılmış nefesine yaklaş ve bu suskun ama derin gecede onunla birlikte nefes almayı hisset!
